Był rok 1848. Podręczniki historii po latach będą go wspominały m.in. z Wiosny Ludów w Europie czy początków gorączki złota w Kalifornii. Raczej nie przeczytamy w nich natomiast o tym, co wydarzyło się 30 maja tamtego roku w Londynie, choć rozpoczęła się wówczas także inna historia, która została na stale wpleciona w losy świata.
Tego dnia w domu nr 12 przy Hatton Garden założono Prudential Mutual Assurance Investment and Loan Association. "Prudential" znaczy "roztropny, rozważny" i takim właśnie osobom firma oferowała ubezpieczenia na życie.
Polisa Prudential. Materiał promocyjny
Pierwsi agenci ruszyli do pracy de facto jeszcze przed zakończeniem procesu rejestracji spółki. Od tego momentu biznes nabierał rozpędu, by po sześciu latach ruszyć już pełną parą. Uruchomiono wówczas dział przemysłowy i zaoferowano ubezpieczenia w przystępnej cenie dla rozwijającej się wówczas w błyskawicznym tempie – na fali rewolucji przemysłowej – klasy robotniczej. Były to tzw. penny policies, czyli „polisy pensowe" – ich składka miesięczna zaczynała się bowiem już od jednego pensa.
Zespół agentów Prudentiala wyraźnie się powiększył, jeszcze nikt do tej pory nie stworzył tak rozległej sieci sprzedaży bezpośredniej. Od przedstawicieli innych firm miał ich wyróżniać m.in. etos pracy – profesjonalizm dopięty na ostatni guzik, połączony z indywidualnym podejściem do klienta. Taka strategia chyba się udała, skoro na przełomie XIX i XX wieku Prudential obsługiwał już jedną trzecią Brytyjczyków, a grono jego agentów liczyło 10 tys. osób.
Agenci Prudentiala, na zdjęciu w Leeds, 1902 roku. Materiał promocyjny
Człowiek z Pru
W tym momencie historii warto przeskoczyć na chwilę w przód, aż do 1949 roku. Wtedy „rodzi" się – choć już całkiem dorosły – tzw. „Man from the Pru". To bohater kampanii Prudential – zdecydowany, doskonale przygotowany, otwarty agent ubezpieczeniowy. Do tego elegancki, w idealnie skrojonym garniturze, dzierżący w dłoni skórzaną aktówkę, swój „znak firmowy". Są w niej regularnie aktualizowane instrukcje, formularze czy ulotki.
Co jednak ważne, idea „Człowieka z Pru" nie była wytworem wyobraźni marketingowców. Był on bowiem wzorowany na prawdziwym agencie Fredzie Sawyerze z hrabstwa Kent. Choć w kampanii „Man from The Pru" pojawia się „dopiero" w 1949 r., uosabia on cechy i wartości, którymi firma kierowała się już od ponad stu lat. Stawiający na osobisty kontakt, często wręcz symbol „przyjaciela domu" – taki jest „Człowiek z Pru".
'Man from the Pru'. Materiał promocyjny
Gdzie kluczowe wydarzenia, tam Prudential
Tych poprzednich 101 lat Prudential to świetny przykład na to, że koleje biznesu i losy świata to nie dwa równoległe pasma, ale coś, co wciąż przeplata się ze sobą. Przypominają, że ważne wydarzenia mają też całe swoje wielkie tła, które może i z czasem blakną w zbiorowej pamięci, ale jednak są integralną częścią historii.
Gdy w 1912 r. zatonął Titanic, już po kilku tygodniach Prudential wypłacał odszkodowania rodzinom części ofiar (324 marynarzy). Po pierwszej wojnie światowej Prudential wypłacał odszkodowania pomimo wyłączeń wojennych. Podobnie po drugiej wojnie. Wówczas firma działała już w Polsce – weszła nad Wisłę w 1927 r., przejmując pakiet kontrolny polskiego Towarzystwa Ubezpieczeniowego Przezorność. Zresztą międzywojnie to okres ekspansji Prudentiala także na wielu innych rynkach, np. indyjskim czy francuskim.
Książeczka ubezpieczeniowa. Materiał promocyjny
Jak wylicza spółka, w chwili wybuchu drugiej wojny światowej ubezpieczała w Polsce ponad 4,6 tys. osób. Po wojnie, już w latach 50., Prudential – z własnej inicjatywy – rozpoczyna proces wypłaty zobowiązań wynikających z tych polis. Mimo znacznych braków w dokumentacji (m.in. efekt zniszczeń wojennych), do dziś zdołano uregulować zobowiązania wynikające z niemal połowy zawartych przed wojną dokumentów. Znalezienie wielu właścicieli polis czy ich spadkobierców po wojnie okazało się niemożliwe, niemniej spółka wsparła znaczącą kwotą kilka czołowych instytucji nad Wisłą, a poszukiwania trwają do dziś.
Przedwojenna i wojenna historia Polski również wiąże się z Prudential, m.in. za sprawą jego siedziby. 60-metrowy wieżowiec wybudowany w latach 1931-1933 był – aż do momentu powstania Pałacu Kultury i Nauki – najwyższym budynkiem nie tylko w Warszawie, ale i w całej Polsce. Usytuowany przy obecnym Placu Powstańców Warszawy (wtedy Placu Napoleona) był ówczesnym symbolem nowoczesności, jednym z nielicznych przykładów stylu art deco. Na jego dachu znajdowała się eksperymentalna stacja nadawcza telewizji, a w pierwszej transmisji udział brały ówczesne gwiazdy estrady.
Co ważne, choć budynek został bardzo poważnie ostrzelany zarówno w 1939 roku, jak i w 1944 podczas Powstania Warszawskiego, nie runął. Jego stalowa konstrukcja przetrwała. Zdjęcia eksplozji w budynku po uderzeniu pocisku moździerzowego jest jednym z symboli Powstania Warszawskiego. Dziś w budynku mieści się hotel Warszawa.
Budynek Prudentiala. Materiał promocyjny
Prudential po blisko 70 latach wraca do Polski
Po drugiej wojnie światowej, na skutek zmian ustrojowych, Prudential nie mógł prowadzić w Polsce działalności. Firma powróciła do kraju dopiero w 2013 r. Prudential i M&G połączyły się w 1999 r., uzupełniając swoją działalność (Prudential jako filar ubezpieczeniowy, M&G inwestycyjny) i wspólnie ruszając na podbój kolejnych europejskich rynków.
Po blisko dekadzie, w 2022 r., spółka wykonuje kolejny krok milowy na polskim rynku. Nazwa Prudential ustępuje miejsca nowej marce – Pru. Historia zatacza koło – związek z hasłem „Man from the Pru" jest oczywiście nieprzypadkowy. Wręcz przeciwnie – to właśnie chęć nawiązania do tego symbolu, synonimu profesjonalizmu, była jednym z głównych przesłanek dla uruchomienia marki Pru.
Jest ona zresztą jak najbardziej na miejscu, bo wartości agenta – „Człowieka z Pru" – są niezmienne. To empatyczny ekspert, którego rola dalece wykracza poza oferowanie i obsługę polis. Polega raczej na byciu opiekunem domu i rodziny i aktywnym doradztwie przy zabezpieczaniu przyszłości. A jest to przecież dokładnie ta sama charakterystyka, którą musieli się wykazywać agenci ubezpieczeniowi, pukający do drzwi londyńskich domów w połowie XIX wieku.